Clăncăi, verb
Sinonime:
a face clanc-clanc, a produce un clăncăit.
Clăncăit, substantiv
Sinonime:
clancăt, clăncăire, (variantă) clăngăit.
Răsclâncăi, verb
Sinonime:
a clăncăi.
Bâcâială, substantiv
Sinonime:
(sunet de clopoțel) clăncăit, clăngăit, clinchet, tic-tac.