Onorabil (onorabilă), adjectiv Sinonime:
cinstit, stimabil, respectabil.
Onorabilitate, substantiv
Sinonime:
cinste, corectitudine, incoruptibilitate, integritate, lealitate, onestitate, probitate, respectabilitate.
Decent (decentă), adjectiv
Sinonime:
cuviincios, cumsecade, la locul său, respectuos, politicos; pudic, ruşinos, sfios; acceptabil, onorabil.
Probitate, substantiv feminin
Sinonime:
cinste, corectitudine, francheţe, imparțialitate, incoruptibilitate, integritate, ireproșabilitate, lealitate, moralitate, onestitate, onorabilitate, rectitudine, (învechit) probătate.
Respectabil (respectabilă), adjectiv
Sinonime:
apreciat, cinstit, considerabil, demn, impozant, impresionant, mare, onorabil, onorat, prețuit, respectat, ridicat, stimabil, stimat, venerabil, vrednic de stimă, (învechit) omenit, (învechit) preacinstit.
Stimabil (stimabilă), adjectiv
Sinonime:
acort, admirabil, cinstit, lăudabil, meritoriu, onorabil, onorat, preacinstit, prețuit, respectabil, respectat, stimat, venerabil, (învechit) omenit.
Venerabil (venerabilă), adjectiv Sinonime:
respectabil, stimabil, onorabil, vrednic de consideraţie.
Cinsteţ, substantiv
Sinonime:
lăpuş, meduneţ, sugariu, şerlai, brânca-porcului, cocean-căpresc, jale-cleioasă, salvie-cleioasă, urechea-porcului. Cinsteț, adjectiv (învechit)
Sinonime:
onorabil.
Respectabilitate, substantiv
Sinonime:
onorabilitate, prestigiu, stimabilitate.
Onorat, adjectiv
Sinonime:
cinstit, onorabil, prețuit, respectabil, respectat, stimabil, stimat, venerabil, (învechit) omenit, (învechit) preacinstit.
Meritoriu, adjectiv
Sinonime:
demn de laudă, demn de stimă, lăudabil, meritos, merituos, onorabil, stimabil, valoros, virtuos.
Omenit, adjectiv (învechit)
Sinonime:
amabil, binevoitor, blând, bun, cinstit, cumsecade, îngăduitor, înțelegător, omenos, onest, onorabil, onorat, prețuit, respectabil, respectat, stimabil, stimat, venerabil.
Dign, adjectiv (învechit)
Sinonime:
capabil, demn, destoinic, lăudabil, meritoriu, nobil, onorabil, respectabil, rezervat, sobru, stimabil, virtuos, vrednic.
Onestitate, substantiv
Sinonime:
cinste, comportament onest, corectitudine, franchețe, incoruptibilitate, integritate, ireproșabilitate, lealitate, moralitate, onorabilitate, probitate, respectabilitate, sinceritate, (învechit) onestate, (învechit) onestie; (învechit și regional, la figurat) curățenie, curăție.