Scrâșnind, adjectiv (învechit)
Sinonime:
scrâșnitor.
Crâşca, verb
Sinonime:
(regional) a scrâșni din dinți; a scârțâi, a trosni.
Bruxism, substantiv
Sinonime:
(articulat) scrâşnirea dinţilor, bricomanie.
Șcârcăi, verb (regional)
Sinonime:
a scrâșni din măsele.
Rompăi, verb (regional)
Sinonime:
a scârțâi, a scrâșni, a trosni.
Zgronțănitură, substantiv (regional)
Sinonime:
ronțăială, scârțâire, scrâșnire.
Zgronțăi, verb (regional)
Sinonime:
a ronțăi, a scârțâi, a scrâșni.
Zgronțăială, substantiv (regional)
Sinonime:
ronțăială, scârțâire, scrâșnire.
Zgronțăitură, substantiv (regional)
Sinonime:
ronțăială, scârțâire, scrâșnire.
Zgronțăit, substantiv (regional)
Sinonime:
ronțăială, scârțâire, scrâșnire.
Bricomanie, substantiv
Sinonime:
(medicină) bruxism, scrâșnire.