Disputat, adjectiv
Sinonime:
aprig, contestat, controversat, dârz, în dispută, îndârjit, înverșunat, (figurat) aprins, (învechit) desputat.
Disputație, substantiv (învechit)
Sinonime:
discusiune, discuție, dispută; (variante învechite) desputație, desputațiune, disputanție, disputațiune.
Disputător, substantiv (învechit și rar)
Sinonime:
combatant, disputant, luptător.
Îndârjit, adjectiv
Sinonime:
acerb, dârz, disputat, furios, încăpăţânat, întărâtat, înverşunat, perseverent, stăruitor, tenace.
Disputanție, substantiv (învechit)
Sinonime:
discusiune, dispută; (variante) desputație, desputațiune, disputație, disputațiune.
Discutător, substantiv (învechit)
Sinonime:
argumentator, orator, rezoner, sofist, șicanator, șicanier, vorbitor, (învechit) disputător.
Disputant, substantiv (învechit)
Sinonime:
argumentator, ergotar, scandalagiu, șicanator, (învechit) discutător, (învechit) disputător, (învechit) șicanier.
Desputător, adjectiv (învechit)
Sinonime:
disputant, disputător.
Desputat, adjectiv (învechit)
Sinonime:
contestat, controversat, disputat, în dispută, (sport) desfășurat.
Desputație, substantiv (învechit)
Sinonime:
dispută, (învechit) disputație.
Desputațiune, substantiv (învechit)
Sinonime:
dispută, (învechit) disputație.