Dezerţiune, substantiv
Sinonime:
dezertare; abandon, apostazie, defecțiune, insumisiune, trădare.
Defecţiune, substantiv
Sinonime:
defect, defectare, deranjament, dereglare, (livresc) disfuncţionalitate; abandon, apostazie, dezertare, dezerțiune, fugă de la datorie; (variantă) defecție.
Dezertare, substantiv
Sinonime:
abandon, apostazie, defecțiune, insumisiune, trădare; (termen militar) fugă la inamic, (învechit) dezerţiune.
Defecție, substantiv
Sinonime:
abandon, defecțiune, dezertare, dezerțiune, fugă de la datorie, trădare.