Ciripit, substantiv
Sinonime:
glas, piruit, (regional) piruială, piruitură, (prin Oltenia) ştiorlâcăială.
Ciripitor, substantiv
Sinonime:
(depreciativ) informator, turnător. Ciripitor, adjectiv
Sinonime:
cântător, ciripiu, gureș.
Glas, substantiv neutru
Sinonime:
canon, cânt, ciripit, cuvânt, ghiers, grai, gură, ştire, termen, ton, veste, voce, vorbă, (învechit) rost, (livresc) verb, (popular) limbă, (regional) boace.
Gureș (gureșă), adjectiv
Sinonime:
ciripitor, clănțău, flecar, guraliv, limbut, palavragiu, vorbă-lungă, vorbăreț, (învechit) vorbareț.
Tril, substantiv neutru Sinonime:
ciripit.
Viers, substantiv neutru (popular)
Sinonime:
arie, cânt, cântare, cântat, cântec, ciripit, cuvânt, glas, melodie, timbru, ton, voce, (popular) ghiers, (variantă) vers, (variantă) virș.
Informator, substantiv
Sinonime:
agent, (familiar) ciripitor, corespondent, spion; (lingvistică) subiect.
Piruială, substantiv
Sinonime:
ciripit, glas, piruit.
Cirip, substantiv
Sinonime:
ciripit, piuit.
Ciripeală, substantiv
Sinonime:
ciripire, ciripit, piuit; (argou) denunț; (regional) fiertură, mămăligă.
Piuitură, substantiv
Sinonime:
ciripit, piuială, piuire, piuit, șuierat, șuierătură, țiuit, ţiuitură, vâjâit, vâjâitură, (regional) pieunat, (regional) piscuit.
Piruitură, substantiv (regional)
Sinonime:
ciripit, glas, piruit.
Piruit, substantiv
Sinonime:
ciripit, glas, tril (de pasăre), (prin Oltenia) știorlâcăială, (regional) piruială, (regional) piruitură.
Ciripiu, adjectiv
Sinonime:
cântător, ciripitor, gureș; zvelt.
Știorlâcăială, substantiv (regional)
Sinonime:
ciripire, ciripit, gângureală, gângurit, glas, piruit.
Ciripire, substantiv
Sinonime:
ciripeală, ciripit, (argotic) divulgare, (regional) piscuire, (regional) piscuit, (regional) știorlâcăială.