Arginti, verb (învechit)
Sinonime:
a arginta, a argintui.
Arginţică, substantiv
Sinonime:
(botanică) cerenţel.
Argintiu, adjectiv
Sinonime:
(rar) argintos.
Argintat (argintată), adjectiv Sinonime:
argintiu, lucios, argintuit.
Argintare, substantiv
Sinonime:
argintat, aurire, poleire, (învechit) argintuire, (învechit) argintuit, (învechit) spoire, (învechit) spoit, (variantă) argintire, (variantă) argințire.
Cerenţel, substantiv
Sinonime:
(botanică) călţunul-doamnei; arginţică.