Durăit, substantiv neutru Sinonime:
huruitură, huruit, zgomot, larmă.
Durăitoare, substantiv (regional)
Sinonime:
cascadă, cataractă, durăitură; clămpănitoare, hârâitoare, jucărie, sbârnăitoare, scârțâitoare; (variantă) duruitoare.
Durăitură, substantiv
Sinonime:
durăit, duduitură, huruitură.
Bubuitură, substantiv feminin Sinonime:
bubuit, pocnet, zgomot, larmă, detunătură, duduit, duduitură, trăsnet, trăsnitură, vuiet, (regional) durăit.
Duduitură, substantiv
Sinonime:
cutremurare, duduit, zguduitură, bubuire, bubuit, bubuitură, detonaţie, detunare, detunat, detunătură, trăsnet, trăsnitură, vuiet, (rar) detunet, (învechit şi regional) sunet, (regional) durăt, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruit, huruitură, hurduitură, (Moldova) durduit.
Duduit, substantiv
Sinonime:
bubuire, bubuit, bubuitură, cutremurare, detonație, detunare, detunat, detunătură, duduială, duduire, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruit, huruitură, trăsnet, trăsnitură, vuiet, zgomot sacadat, zguduitură, (învechit și regional) sunet, (Moldova) durduit, (rar) detunet, (regional) durăt, (regional) hurduitură, (variantă) (regional) dudait, (variantă) (regional) dudăit. Duduit, adjectiv
Sinonime:
(om) neascultător, repezit, uituc.
Durăt, substantiv
Sinonime:
bubuire, bubuit, bubuitură, detonaţie, detunare, detunat, detunătură, duduit, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruit, huruitură, trăsnet, trăsnitură, tunet, vuiet.
Durduit, substantiv
Sinonime:
duduit, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruit, huruitură.
Huruială, substantiv
Sinonime:
dărâmare, duduit, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruire, huruit, huruitură, urluială, (Moldova) durduit, (regional) durăt, (regional) hurduitură.
Hurduitură, substantiv (regional)
Sinonime:
duduit, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruit, huruitură.
Huruitură, substantiv
Sinonime:
dărâmare, duduit, duduitură, durăit, durăitură, duruit, huruială, huruire, huruit, (Moldova) durduit, (regional) durăt, (regional) hurduitură, (variantă) uruitură.
Duruitură, substantiv
Sinonime:
durăire, durăit, durăitură, duruit.